Życzę Panu by w Przyszłym Życiu został Pan Posterunkowym.

Pewnego razu w Indiach, gdy Śrila Prabhupada był w Mayapur, dwóch jego zachodnich sannyasinów odwiedziło pewną świątynię i usłyszało dziwną uwagę od pujariego. Gdy mieli darsana Bóstw, pujari wydawał się być zadowolony z ich pełnego czci zachowania.

„Kontynuujcie wykonywanie służby oddania, a być może w następnym życiu urodzicie się jako bramini” - powiedział pujari. Uczniowie ci udali się do Śrila Prabhupady i opowiedzieli mu o wydarzeniu. Prabhupada uśmiechnął się i opowiedział im następującą historię.

W jakiejś odległej wiosce żyła sobie stara kobieta. Pewnego dnia do jej miasteczka przybył brytyjski urzędnik okręgowy. Ta stara kobieta miała prawny zatarg z krewnymi o ziemię, którą krewni chcieli jej odebrać. Przyjaciele poradzili jej by zwróciła się z tym problemem do tego urzędnika, by pomógł rozwiązać spór. Gdy tak zrobiła, urzędnik ten natychmiast rozstrzygnął sprawę na jej korzyść i ziemia została zapisana na nią. Uszczęśliwiona staruszka próbował pobłogosławić urzędnika: „Życzę panu, aby w przyszłym życiu został pan posterunkowym”.

Śrila Prabhupada wyjaśnił, że w rozumieniu tej starej kobiety, stanowisko posterunkowego było najwyższym przywilejem jaki mogła sobie ona wyobrazić. Podobnie, ci kastowi bramini nie wiedzą, że czysta służba oddania jest czymś dużo wyższym niż urodzenie się jako bramin.”

Bhakti-caru Swami, interview.

Mimo, że ten hinduski pujari naiwnie pobłogosławił wielbicieli aby zostali w następnym życiu hinduskimi braminami, przynajmniej docenił ich pełne czci oddanie w świątyni. Ponieważ docenił ich postawę na swój własny sposób, zapragnął ich pobłogosławić i dobrze im życzył. Uznanie za zachowanie uczniów Prabhupady należy się Prabhupadzie, ruchowi świadomości Kryszny i samym wielbicielom. To uznanie dla wielbicieli musi jednak być zapracowane, nie jest automatyczne. Prabhupada pisze w Nektarze Instrukcji: „Zaprawdę, czy wielbiciele pochodzą z rodziny wcześniejszych acaryów, czy ze zwykłej rodziny, powinni być traktowani tak samo. Nie należy myśleć, że oto jest Amerykanin-gosvami i dyskryminować go. Nie należy również myśleć, że oto jest nityananda-vamsa-gosvami... Według stwierdzeń Śrila Rupy Gosvamiego w tym wersecie, nie ma różnicy pomiędzy Amerykaninem-gosvamim i gosvamim z rodziny acaryów.” Jeśli w ogóle udajemy się do świątyni czy miejsca pielgrzymek, powinno to być w celu służby oddania i powinniśmy czynić to z pokorą i czystością, aby właściwie reprezentować Prabhupadę. Prabhupada również powiedział, że gdziekolwiek się udamy na świecie, jeśli będziemy właściwie przestrzegać zasad i zachowywać się, to ludzie będą wielbić bhaktów. Nawet jeśli świątynny bramin nas nie pobłogosławi, to Prabhupada i Kryszna będą zadowoleni z naszego dobrego, publicznego zachowania.

>>> Ref. VedaBase => SPN 4-7: Srila Prabhupada Tells a Story