Yamuna: Swamiji, Janaki-devi napisała mi ten bardzo piękny list, że miała taki sen, powyżej powierzchni ziemi była olbrzymia platforma i wszyscy bhaktowie, nasi bracia duchowi i siostry duchowe i ty, byliśmy na tej olbrzymiej platformie i robiliśmy sankirtan. Odczuwaliśmy niezwykłą radość i mieliśmy taki wspaniały kirtan, że cała ziemia... Kiedy powiedziałeś: "Jaya om param paramahamsa", cała ziemia skłoniła się w ten sposób przed tobą. A my wszyscy płakaliśmy ze szczęścia. I powiedziałeś, "Teraz mój Guru Maharadża jest zadowolony". Taki sen miała.
Prabhupada: Dziękuję ci bardzo. Tak. Dziękuję wam za takie sny. Sprawia mi to wielką przyjemność. Tak, tak chcę to widzieć. [przerwa]
Bhakta: Swamiji, czy świat sennych marzeń jest rzeczywisty?
Prabhupada: Tak, jest to odbicie prawdziwego świata. Odbicie jest realne przez jakiś czas. Ten świat jest również snem, przez czas swego trwania. Ponieważ to ciało nie jest trwałe, jest ono również snem. Snem przez 100 lat, lub 50 lat, lub 70 lat, ale ten [nocny] sen trwa 50 minut. W nocy śnimy przez 50 minut, a ten sen [życie] trwa 50 lat. To wszystko. Jest to kwestią czasu. Jest to również sen. Ale sen jest rzeczywistością... Tak długo, jak długo go postrzegamy i cieszymy się nim, jest rzeczywistością. Tak jak człowiek, któremu śni się, że płacze. To jest sen. Ale jest tam [też] efekt. Jest tam reagowanie. W tym sensie, sen jest rzeczywistością. Rzeczywistość, tymczasowa rzeczywistość, migocząca rzeczywistość. Poza tym, jest to rzeczywistość. (koniec)
Rozmowa w pokoju, 25 marzec 1968, San Francisco
Rozmowa w pokoju, 25 marzec 1968, San Francisco
