No Więc – Czy Lubisz Mi Służyć?

W czasie gdy Śrutakirti pełnił rolę osobistego sługi Prabhupady, często czuł się zażenowany olbrzymią demonstracją miłości jaką bhaktowie ofiarowywali Prabhupadzie, gdy jednocześnie sam Śrutakirti nie znajdywał takich uczuć w sobie. Zwłaszcza podczas powitań Prabhupady na lotniskach, gdy przylatywał skądś, dziesiątki bhaktów tańczyło, intonowało, płakało i składało pokłony padając na ziemię. To były zdumiewające manifestacje miłości do Śrila Prabhupady. Podczas jednej z takich sytuacji, towarzysząc Śrila Prabhupadzie, Śrutakirti rozpoczął żałować, że też taki nie jest. Myślał o tych wszystkich tańczących i śpiewających bhaktach, a tu on, idzie koło samego Śrila Prabhupady, ale nie czuje takiej prawdziwej miłości. To zaczęło go niepokoić. Któregoś dnia, masując Prabhupadę Śrutakirti opowiedział o tym co go trapiło: „Śrila Prabhupada, wszyscy ci bhaktowie mają tyle miłości do ciebie. Czuję się fatalnie, bo ja nie odczuwam tego tak jak oni. Nie mam pojęcia czym jest miłość. Wszyscy tańczą, śpiewają i płaczą, a ja, mimo że mam twoje osobiste towarzystwo, to nie czuję tej miłości.”

Śrutakirti miał nadzieję, że Prabhupada coś powie, albo coś zrobi, ale Prabhupada nie powiedział nic. Kiedy masaż dobiegł końca, Prabhupada poszedł wziąć prysznic. Po namalowaniu tilaka i wymantrowaniu gayatri, Prabhupada zawołał Śrutakirti do pokoju.

„No więc, czy lubisz mi służyć?” – zapytał Prabhupada.

„O tak, Prabhupada. Bardzo lubię ci służyć” – powiedział Śrutakirti.

„W takim razie, to jest właśnie miłość. Każdy może robić różne rzeczy... śpiewać, tańczyć, skakać w górę i w dół, ale ty faktycznie coś robisz. Czy nie jest to miłość?”

„Myślę, że tak, Śrila Prabhupada.”

„A więc pełnij po prostu swoją służbę. To wszystko co jest potrzebne. I to jest to, co miłość oznacza – miłość oznacza służenie” – rzekł Prabhupada

Śrutakirti dasa, interview.

Śrila Prabhupada używał określenia „dandavat-bhakta” na wielbicieli którzy nadmiernie okazywali szacunek i uwielbienie dla mistrza duchowego, ale nie podążała za tym postawa prawdziwego służenia.

Zwłaszcza pobożni Hindusi zawsze skłaniają się lub ofiarowują dandavaty przed guru. Ale jeśli czyjaś służba jedynie zaczynała się lub kończyła na formalnych dandavatach, wtedy Prabhupada uważał taka osobę za niezbyt ważnego wielbiciela, za „dandavat-bhaktę.” Przy innej okazji, której byłem świadkiem, jakiś bhakta poczuł nagły impuls do spontanicznego wyrażenia w obecności Prabhupady swojej miłości do niego: „Prabhupada, oddaję ci całe moje życie.” Prabhupada sucho odparł: „To już wiem.” Innymi słowy, służba oddania naprawdę rozpoczyna się gdy uczeń mówi: „Teraz przyjmuję cię na mojego mistrza duchowego. Proszę poinstruuj mnie.” Uczucie lub słowa skierowane do guru, że jesteś gotowy podążać za nim są pomyślne, ale musi towarzyszyć im wykonywanie praktycznej służby.

>>> Ref. VedaBase => SPN 3-46: "So, Do You Like Serving Me?"