O Przywiązaniu do Rodziny.

Ludzkie życie oznacza, że gdy kogoś zabito, należy natychmiast przyjąć to jako ostrzeżenie: „O, nadchodzi i moja kolej. Czas odejść.” Jest pewna historia w związku z tym. To nie są bajki, tylko fakty.
„Myśliwy rozstawił sieć na ptaki. Jakieś małe pisklęta wypadły z gniazda, wpadły w tę sieć i płaczą. Gdy ojciec i matka wrócili do gniazda, zobaczyli swe dzieci w niebezpieczeństwie, złapane w sieć myśliwego. Matka skoczyła natychmiast by ratować swoje dzieci i też została złapana. Ojcie to zobaczył i pomyślał: „Gdy skoczę ich ratować, też zostanę złapany. Lepiej odejdę, przyjmę sannyasę. To wszystko. To jest inteligencja. Nie jesteś w stanie dać ochrony swojej rodzinie, swojemu społeczeństwu.”

-- Lecture of February 26, 1976

Wersja Prabhupady historyjki o ptakach złapanych w sieć jest różna od tej z 11-go Canto Śrimad-Bhagavatam. Tam, ptak-ojciec widząc swe dzieci i żonę złapaną w sieć po prostu rozpacza i myśliwy łapie go również. Ptak Prabhupady jest bardziej inteligentny i dlatego decyduje się przyjąć sannyasę. Wyobrażenie sobie ptaka przyjmującego sannyasę jest jeszcze jednym Prabhupadyzmem. Prabhupada czasami nieskrępowanie używał różnych historyjek na swój własny sposób. Czasami bhaktowie wychwytywali chronologiczne niekonsekwencje, jak na przykład w książce „Kryszna”. Prabhupada czasami cytuje Krysznę jak w będąc jeszcze w młodym wieku, odnosi się do Bhagavad-gity: „Tak jak powiedziałem to w Bhagavad-gicie.” Oczywiście, nie ma w tym sprzeczności, jako że Bhagavad-gita jest wieczna i Pan prezentuje ją wciąż i od nowa w Swoich różnych inkarnacjach. Tak czy inaczej, gdy Prabhupada został zapytany o tę jego metodę w książce „Kryszna”, on odparł: „Dlatego nazwałem tę książkę studium podsumowującym. Studium podsumowujące oznacza, że mogę zrobić [powiedzieć] co chcę.”

Letter to Sri Rameshji Mahalinga, August 31, 1975